Ξημερώματα χθες, πριν ακόμα βγω για τον καθημερινό μου περίπατο προς Υμηττό, σημείωνα στο προσωπικό μου ημερολόγιο, με αφορμή τελευταίας εσοδείας -από πού ν' αρχίσεις και πού να σταματήσεις... - "πατριωτιλίκια", ότι "... μου τη δίνει μια νεκραναστημένη εθνικοφροσύνη ψηφοθηρικής σκοπιμότητας· επικίνδυνη ωστόσο, που πάει να χωρίσει τους Ελληνες σε Ελληνες και μη Ελληνες, με μη Ελληνες, ως συνήθως, τους αριστερούς και τους συνοδοιπόρους· ένα τσούρμο γίδια στο υαλοπωλείον η Ελλάς μας πάνε για... λαμπόγυαλο...". Με την επιστροφή, πήρα εφημερίδα, έφτιαξα καφέ, ήπια μια γουλιά, άνοιξα την εφημερίδα, τελετουργικά, όπως κάνω από τα δεκαοχτώ μου χρόνια και έμπλεος εθνικής υπερηφανείας είδα ότι κατά την παρέλαση επί τη εθνική επετείω της 28ης Οκτωβρίου στη Θεσσαλονίκη, παρήλασε και άγημα, ένοπλο δε, της... ρετρό μεταξικής νεολαίας ΕΟΝ, καταχειροκροτούμενη από... επισήμους, εν οις ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εθνικής...