Τι δείχνει η έρευνα. Την 21η Απριλίου 1967 ήμουν οκτώ χρονών και έμενα με την οικογένειά μου σε μια οδό από την οποία πέρασαν τα τανκς κατεβαίνοντας προς το Κοινοβούλιο. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ από τον θόρυβο. Οι γονείς μου για να με καθησυχάσουν μου είπαν πως είναι τρακτέρ που πάνε στο χωριό για να οργώσουν. Ημουν όμως σε ηλικία που πλέον κάτι καταλάβαινα ή έστω αισθανόμουν. Ο πατέρας μου ντύθηκε βιαστικά και ετοιμαζόταν να φύγει. Ενα κουδούνι όμως πάγωσε τους δυο γονείς μου. Δεν ήταν ο γαλατάς. Ηταν οι ασφαλίτες που είχαν έρθει να συλλάβουν τον πατέρα και ίσως και τη μητέρα μου. Τελικά πήραν μόνο αυτόν και τον "επέστρεψαν" σε κακή κατάσταση ύστερα από έναν μήνα, αν και δεν έκανε την πολυπόθητη γι' αυτούς δήλωση που του ζητούσαν από το 1949. Δεν την έκανε μέχρι το τέλος της χούντας τον Ιούλιο του 1974. Φυσικά, του απαγόρεψαν ν' ασκεί οποιοδήποτε ελεύθερο επάγγελμα στην Αθήνα και τον έστειλαν πίσω στο χωριό του. Αυτό το περιστατικό...