Υπάρχουν στιγμές που γνωρίζουμε κάποιον και μέσα σε λίγα λεπτά αισθανόμαστε μια ανεξήγητη οικειότητα, σαν να κουβαλάμε μαζί του μια κοινή ιστορία που δεν έχει γραφτεί ακόμη. Αυτή η έντονη σύνδεση δεν είναι τυχαία. Η ψυχολογία και η νευροεπιστήμη έχουν προσπαθήσει να κατανοήσουν πώς και γιατί "κλικάρουμε" αμέσως με κάποιους ανθρώπους. Οι απαντήσεις τους ρίχνουν φως σε ένα μαγικό αλλά πολύ αληθινό φαινόμενο, το οποίο αγγίζει κάτι πολύ βαθύ μέσα μας: την ανάγκη του ανθρώπου να νιώθει ότι ανήκει κάπου. Μελέτες που χρησιμοποιούν τεχνικές όπως η λειτουργική μαγνητική τομογραφία (fMRI) αποκαλύπτουν ότι όταν αλληλεπιδρούμε ουσιαστικά με κάποιον, οι εγκέφαλοί μας αρχίζουν να συγχρονίζονται. Οι αντιδράσεις μας σε συναισθηματικά ερεθίσματα ή αφηγήσεις γίνονται παρόμοιες, δημιουργώντας ένα αόρατο νήμα κατανόησης. Αυτός ο νευρωνικός συντονισμός φαίνεται πως πυροδοτεί εκείνο το έντονο συναίσθημα ότι "ταιριάζουμε" χωρίς να έχουμε ανταλλάξει πολλές...