Δυστυχώς, οι προάγγελοι της άνοιξης δεν επιστρέφουν πια στην ελληνική πρωτεύουσα. Οι λόγοι μάς αφορούν άμεσα Όσο ήμουν ακόμη παιδί -άντε και έφηβος- κάθε άνοιξη η Αθήνα πλημμύριζε από τιτιβίσματα, μικρές μαύρες σκιές που περνούσαν ξυστά από τα κεφάλια μας και τις πρώτες σοβαρές κουτσουλιές της σεζόν. Ήταν τα χελιδόνια. Έρχονταν, έφτιαχναν τις φωλίτσες τους στα μπαλκόνια μας ή επισκεύαζαν αυτές που είχαν ήδη χτίσει, αγνοούσαν τις απειλές των σπιτονοικοκυραίων και έφευγαν πάλι χωρίς φασαρίες. Παλιά. Σήμερα, ούτε φτερό. Μόνο ατελείωτες ορδές από ιμπεριαλιστικά περιστέρια και κάτι μαυρόπουλα που θυμίζουν περισσότερο επιτροπή πολεοδομίας παρά αγγελιαφόρους της άνοιξης. Τα χελιδόνια μάς τελείωσαν λοιπόν. Και το ερώτημα παραμένει: Γιατί; Ας ξεκινήσουμε με το βασικό: Αθήνα. Αν ήσαστε χελιδόνι, θα ερχόσασταν εδώ; Με τον αέρα να ζέχνει μονοξείδιο και το ηλιοβασίλεμα να αντανακλά στις λαμαρίνες των παρκαρισμένων SUV; Η απάντηση είναι "όχι"...