Ως εκπαιδευτικοί, συχνά ακούμε πως οφείλουμε να επιδεικνύουμε ιδεολογική αμεροληψία και πως έχουμε ηθικό χρέος να κρατάμε ουδέτερη στάση. Στην πραγματικότητα, αυτό που θέλει η εκάστοτε κυβέρνηση ως φορέας εξουσίας είναι να καταστείλει στον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό τις φωνές αντίρρησης - ειδικά όταν τα πράγματα τη στριμώχνουν και την αποδομούν.*Της Ράνιας Γεωργίου, Πρόεδρος Προοδευτικής Κίνησης Δασκάλων και Νηπιαγωγών Λεμεσού Οι πολιτικές αποφάσεις δεν λαμβάνονται ποτέ εν κενώ. Ούτε είναι ιδεολογικά ουδέτερες. Έχουν πάντα συγκεκριμένη ιδεολογικοπολιτική φόρτιση, ακριβώς γιατί τα ζητήματα παιδείας είναι πάντα πολιτικά. Ακόμα και όσα φαίνονται τεχνοκρατικά ή ουδέτερα, όπως τα εργασιακά δικαιώματα, τα σχέδια αξιολόγησης ή οι συνδικαλιστικές διεκδικήσεις, στην πραγματικότητα όλα διαμορφώνονται μέσα από ένα ξεκάθαρο ιδεολογικό πρίσμα. Αλλιώς θα λειτουργήσει μια ακραία νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που βλέπει το κοινωνικό κράτος ως κόστος και την...