"Όσοι αγαπήσαμε την ιατρική, δεν αγαπήσαμε τα πρωτόκολλα αλλά τον άνθρωπο" Η επιστήμη, όπως και η ιατρική, δεν είναι απλώς ένα σύνολο γνώσεων. Είναι στάση ζωής, τρόπος θέασης του κόσμου, μια μορφή ταπεινότητας απέναντι στο άγνωστο. Η ιατρική γεννήθηκε ως τέχνη της ζωής, όχι ως βιομηχανία της επιβίωσης. Από τον Ιπποκράτη που δίδασκε πως "η φύση είναι ο ιατρός των νόσων", μέχρι τον Paracelsus που υπενθύμιζε πως "το φάρμακο και το δηλητήριο διαφέρουν μόνο στη δόση", η ουσία της ιατρικής ήταν πάντα η αναζήτηση ισορροπίας - ανάμεσα στη γνώση και τη συνείδηση, στην πράξη και στη συμπόνια. --- Η ρίζα της ιατρικής: άνθρωπος, όχι μηχανισμός Στην αρχαία Κω, ο Ιπποκράτης δίδασκε στους μαθητές του ότι η θεραπεία αρχίζει πριν από τη φαρμακευτική πράξη: ξεκινά από τη σχέση. Το βλέμμα, τον λόγο, την παρουσία. Η ιατρική ήταν τέχνη του προσώπου - μια πράξη πνευματικής εγγύτητας. Ο γιατρός δεν ήταν τεχνικός του σώματος, αλλά συνοδοιπόρος στην ασθένεια.