Η δρ Suzanne Salamon θυμάται την Ellen σαν μια "μικρόσωμη, ζαρωμένη κυρία", η οποία πλησίαζε τα 90 και είχε σχεδόν χάσει την ακοή της. Δεν είχε σημαντικά προβλήματα υγείας, αλλά οι ενοχλήσεις και τα εκνευριστικά ζητήματα που συνοδεύουν το γήρας αναπόφευκτα συσσωρεύονταν. Επιπλέον, η Ellen ζούσε μόνη, χωρίς οικογένεια να την προσέχει, έστω κατά διαστήματα. Το τελευταίο γεγονός ανησυχούσε περισσότερο τη δρα Salamon. Έπιανε τον εαυτό της να αγωνιά για την Ellen και την ευημερία της, κι έτσι τηλεφώνησε σε ένα τοπικό κέντρο για ηλικιωμένους για να βοηθάει περιοδικά τη γυναίκα. "Ήταν θαυμάσιοι και την πήγαιναν όπου χρειαζόταν, κάτι που με καθησύχασε", θυμάται η δρ Salamon, κλινική επικεφαλής γεροντολογίας στο συνεργαζόμενο με το Χάρβαρντ Beth Israel Deaconess Medical Center. Η Ellen αποτελεί εξαιρετικό παράδειγμα ενός φαινομένου που ονομάζεται μοναχική γήρανση (solo aging). Οι μοναχικοί άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας -που κατά τον ορισμό της...