Ο χορός, λένε οι έρευνες, μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα και από αντικαταθλιπτικά. Και το κάνει όχι επειδή αντικαθιστά τη φαρμακολογία ή την ψυχοθεραπεία, αλλά επειδή ενεργοποιεί κάτι αρχέγονο και οικουμενικό. Ο ρυθμός ανεβαίνει. Στο πάτωμα, τα σώματα πάλλονται στον ίδιο παλμό, σαν να τα διαπερνά ένα κοινό ηλεκτρικό ρεύμα. Κάποιος που κοιτά απ' έξω μπορεί να βλέπει απλώς ένα πάρτι, μια δόση ηδονισμού και φυγής. ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ Κι όμως, εκεί, κάτω από τα φώτα, συμβαίνει κάτι που η ψυχιατρική μόλις αρχίζει να κατανοεί: η θεραπεία δεν είναι πάντα μια χούφτα χάπια ή μια σιωπηλή συνεδρία σε πολυθρόνα. Μερικές φορές είναι ένα βήμα, μια στροφή, μια ανάσα που συγχρονίζεται με τη μουσική. Ο χορός, λένε οι έρευνες, μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα και από αντικαταθλιπτικά. Και το κάνει όχι επειδή αντικαθιστά τη φαρμακολογία ή την ψυχοθεραπεία, αλλά επειδή ενεργοποιεί κάτι αρχέγονο και οικουμενικό: την ανθρώπινη ανάγκη να...