Η ψωρίαση αποτελεί μια χρόνια, αυτοάνοση, φλεγμονώδη δερματοπάθεια που επηρεάζει το 2-3% του παγκόσμιου πληθυσμού. Χαρακτηρίζεται από υπερπολλαπλασιασμό των κερατινοκυττάρων, φλεγμονή και αγγειογένεση, με αποτέλεσμα την εμφάνιση ερυθηματολεπιδωδών πλακών στο δέρμα, επηρεάζοντας σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών. Η παθοφυσιολογία της νόσου είναι πολυπαραγοντική και περιλαμβάνει γενετικούς, ανοσολογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες. Η θεραπευτική προσέγγιση της ψωρίασης έχει εξελιχθεί ραγδαία τις τελευταίες δεκαετίες. Από τις παραδοσιακές τοπικές θεραπείες και τη φωτοθεραπεία, έως τα συστηματικά ανοσοκατασταλτικά και τις σύγχρονες βιολογικές θεραπείες που στοχεύουν εκλεκτικά σε μοριακούς μεσολαβητές της φλεγμονής, η θεραπευτική φαρέτρα έχει εμπλουτιστεί σημαντικά. Ωστόσο, η επιλογή της βέλτιστης θεραπείας εξακολουθεί να απαιτεί εξατομικευμένη προσέγγιση, λαμβάνοντας υπόψη την κλινική εικόνα και βαρύτητα της νόσου, τις...