Το φως που στο τέλος νικάει πάντα το σκοτάδι... Ας είναι... Υπάρχουν στιγμές που η λάμψη μιας εκλογικής ηγεμονίας είναι τόσο έντονη ώστε, ακόμη και το φανατικά συννεφιασμένο Λονδίνο να χαμογελάει με μια ιστορική λιακάδα. 'Ηταν τέτοια μέρα, την 1η Μαϊου του 1997, όταν ο Τόνι και η Σέρι Μπλερ έφταναν έξω από το Νο10 της Ντάουνινγκ Στριτ, προκειμένου να βγάλουν τις παραδοσιακές φωτογραφίες του νέου πρωθυπουργικού ζεύγος της Μεγάλης Βρετανίας. Τερματίζοντας την υπερδεκαετή πολιτική ηγεμονία των Τόρις και της Μάργκαρετ Θάτσερ, που είχε ήδη παραχωρήσει την πρωθυπουργία στον Τζον Μέιτζορ από το 1990, οι Νέοι Εργατικοί, το κόμμα-ταυτότητα του "Μπιλ Κλίντον της Ευρώπης" είχαν μόλις πετύχει μια ιστορική εκλογική επιτυχία, φτάνοντας στο 43%. Εκατομμύρια Βρετανοί έβλεπαν στο πρόσωπο του Τόνι Μπλερ τον άνθρωπο που θα άλλαζε τη χώρα τους, αν όχι τον κόσμο ολόκληρο. Και ένας από τους πλέον χαρισματικούς πολιτικούς της γενιάς του, έδωσε σκληρή μάχη...