Πώς έγινε "δεδομένο" ότι το σύστημα ασύλου μας καταστράφηκε από ανθρώπους που προσπαθούν να ξεφύγουν από πολέμους και όχι από αυτούς που το διαχειρίζονται; Ο παραλογισμός ενός "αποτρεπτικού μέτρου" που περιελάμβανε την απέλαση τεσσάρων ατόμων στη Ρουάντα με κόστος 700 εκατ. στερλίνες δίνει τώρα τη θέση του σε υπουργούς που παραβιάζουν συμβάσεις 70 και πλέον ετών, προσφέροντας όχι καταφύγιο αλλά καχυποψία. Το Κοινοβούλιο κυριεύεται από τον φόβο ότι το "shopping ασύλου" είναι ευρέως διαδεδομένο, ότι γενειοφόροι άνδρες μελετούν έγγραφα πολιτικής πριν επιβιβαστούν σε φουσκωτά σκάφη και κατευθυνθούν προς το Γκρέιτ Γιάρμουθ. Ακόμα και εκείνοι που αναγνωρίζουν ότι το X δεν είναι αξιόπιστη πηγή για τη χάραξη πολιτικής ασύλου φαίνεται να έχουν αποδεχτεί την ιδέα ότι υπάρχουν ψήφοι στο να αντιμετωπίζονται όλοι όσοι ζητούν βοήθεια ως πιθανό να την καταχραστούν. Ως απάντηση σε μια πρόκληση της Ακροδεξιάς, η κυβέρνηση προτείνει να κρατάει θύματα...