Όταν υποστήριξα νωρίτερα φέτος πως το 2025 θα είναι μια καλή χρονιά για τις ευρωπαϊκές μετοχές και πως πιθανόν θα υπεραπέδιδαν έναντι των αμερικανικών, δεν ανταποκρίθηκαν πολλοί επενδυτές στην ιδέα. Τα θεμέλια της επιχειρηματολογίας μου ήταν πως η Ευρώπη εξαπολύει ένα μεθυστικό κοκτέιλ νομισματικής, δημοσιονομικής και ρυθμιστικής χαλάρωσης. Αλλά υπήρξαν αντιδράσεις, κάτι που δεν εξέπληξε δεδομένης της άθλιας επίδοσης των ευρωπαϊκών μετοχών την τελευταία δεκαετία συγκριτικά με τις αντίστοιχες αμερικανικές. Υπήρξαν τρεις τομείς αμφισβήτησης. Ο πρώτος σχετίζεται με τον σκεπτικισμό αναφορικά με την εγγενή ικανότητα της Ευρώπης να αυξήσει τα εταιρικά κέρδη. Οι επενδυτές θα επικαλούνταν τις κατακερματισμένες κεφαλαιαγορές της περιοχής και τις ανελαστικές αγορές εργασίας, ή οποιαδήποτε από τις άλλες προκλήσεις που καταγράφονται στην πρόσφατη έκθεση ανταγωνιστικότητας του πρώην πρωθυπουργού της Ιταλίας Μάριο Ντράγκι. Θα επιχειρηματολογούσαν...