Η Τουρκία τα τελευταία χρόνια αναδεικνύεται σε μια από τις πιο ευέλικτες γεωστρατηγικά δυνάμεις της ευρύτερης περιοχής, αξιοποιώντας τη θέση της ως "γέφυρα" ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή. Η ικανότητά της να ελίσσεται ανάμεσα σε ισχυρούς πόλους, χωρίς να χάνει την πρόσβασή της σε κανέναν, συνδέεται τόσο με την ιστορική της τοποθέτηση όσο και με την πολιτική που ασκεί το καθεστώς Ερντογάν. Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία ανέδειξε με τον πιο χαρακτηριστικό τρόπο αυτό το πρότυπο. Η Άγκυρα, μέλος του ΝΑΤΟ αλλά με σταθερούς δεσμούς με τη Μόσχα, κατόρθωσε να αναδειχθεί σε διαμεσολαβητή κρίσιμων συνομιλιών, όπως για τη συμφωνία εξαγωγής σιτηρών μέσω της Μαύρης Θάλασσας. Με αυτό τον τρόπο, αφενός προσέφερε στη Δύση μια διέξοδο για να αποφευχθεί επισιτιστική κρίση, αφετέρου έδειξε στη Ρωσία ότι δεν είναι ένας αυτόματος "υποστηρικτής" της ατζέντας των ΗΠΑ. Η διπλή αυτή στάση της επιτρέπει να ενισχύει τον ρόλο της περιφερειακής δύναμης που...