Βουλή μεταξύ των κομμάτων ήταν αντιστρόφως ανάλογες του λαϊκισμού και της τοξικότητας, που βασίλευαν. Την ώρα που σε άλλες χώρες που βρέθηκαν αντιμέτωπες με την κρίση-η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, για παράδειγμα-, τα κόμματα έβρισκαν κοινή βάση συνεννόησης, στην Ελλάδα η κομματική ανεπάρκεια οδήγησε σε βαθύ διχασμό την ίδια την κοινωνία. Οι χώρες αυτές, χάρη στις κοινές πολιτικές που στήριξαν οι βασικές πολιτικές δυνάμεις, βγήκαν νωρίτερα από το τούνελ της κρίσης, σε αντίθεση με την Ελλάδα. Εδώ, οι διαχωριστικές γραμμές-ας μνημονεύσουμε απλώς το "μνημονιακοί εναντίον αντιμνημονιακών"- μάς επιβάρυναν με επιπλέον μνημόνια και στερήσεις και, σίγουρα, με δραματική παράταση της κρίσης. Έγινε το πάθημα, μάθημα; Πολύ αμφιβάλλουμε, εάν ρίξουμε μια ματιά στα δρώμενα εντός και εκτός Βουλής. Αφήνουμε προς το παρόν στην άκρη το ποιος ευθύνεται για την πόλωση "νέας γενιάς" και μένουμε στο τι συνέπειες έχει η απεμπόληση της συναίνεσης που σχεδόν από...