Στις καφετέριες τον σερβίρουν ως καφέ. Στα εστιατόρια ως γλύκισμα. Και τα μεν και τα δε έχουν τα δίκια τους. Ο affogato είναι και τα δυο. Το όνομά του, που στα ιταλικά σημαίνει "πνιγμένος", περιγράφει περί τίνος πρόκειται: μια μπάλα παγωτού βανίλια που κολυμπάει στον εσπρέσο. Ο ζεστός καφές λιώνει ένα μέρος του παγωτού, δημιουργώντας μια πλούσια κρέμα και το γλυκό ισορροπεί με το πικρό. Κάπου ανάμεσα σε καφέ και παγωμένο επιδόρπιο για μεγάλους, ο affogato είναι ό,τι πρέπει για τις απογευματινές ώρες, που χαλαρώνει κανείς από τα τρεξίματα της ημέρας και θέλει κάτι γλυκό και δροσιστικό μαζί. Φτιάχνεται εύκολα. Θέλει ένα φαρδύ ποτήρι, που το έχουμε νωρίτερα παγώσει στο ψυγείο για δεκαπέντε με είκοσι λεπτά (έτσι το παγωτό δεν θα λιώσει αμέσως), μια μπάλα παγωτού βανίλια, το οποίο καλό είναι να μην έχει πολύ έντονη γεύση για να μην επισκιάζει τα αρώματα του καφέ κι έναν διπλό εσπρέσο καλής ποιότητας, όχι πολύ πολύπλοκο, με απλό και καθαρό...