Πριν 1μιση χρόνο περίπου, γνώρισα μία κοπέλα σε μία εφαρμογή γνωριμιών στην ηλικία μου (23). Μιλήσαμε από την πρώτη μέρα τόσο πολύ που νόμιζα πως μου έκανε κάποιος φάρσα, έλεγα μέσα μου "αυτό δεν μπορεί να συμβαίνει σε μένα" , τόσα πολλά είχαμε να πούμε και τέτοια ήταν η ροή της συζήτησής μας καθώς και η βαθύτερη επικοινωνία μας, κάτι που θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό σε μία οποιαδήποτσ γνωριμία επειδή μισώ το small talk και αυτό το αμήχανο-ντροπαλό να σου απαντάνε στις ερωτήσεις σου μονολεκτικά και χρησιμοποιόντας και emoji, λες και παίρνεις συνέντευξη με το ζόρι. Με αυτήν υπήρχε τέτοιο αμοιβαίο πάθος για γνωριμία και συζήτηση, πραγματική συζήτηση πέρα από τα του έρωτα, που ένιωσα θαυμάσια, σαν να είχα βρει μία καρδιά με την οποία μπορούσε να συγχρονίσει τους χτύπους της η δική μου η καρδιά και ένα μυαλό που σκεφτόταν όπως εγώ, αυτό που λέγεται "soulmate" όσο κλισέ και αν ακούγεται. Αρχίσαμε να μιλάμε περίπου στις 6 ή 7 το απόγευμα και...