Ηταν ένας Μάης σαν κι αυτόν, ή μάλλον περίπου σαν κι αυτόν. Πριν δύο χρόνια είχαμε εκλογές -τις πρώτες, διότι θα ακολουθούσαν και εκείνες του Ιουνίου και του "41%"-, ο Αλέξης Τσίπρας ήταν ακόμα πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και ένας νεαρός ομογενής, άγνωστος μεταξύ αγνώστων, είχε έρθει στην Ελλάδα με τα καλοκαιρινά του ρούχα για να συμπληρώσει ως υποψήφιος βουλευτής τις θέσεις των εκπροσώπων της Διασποράς στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Τότε, εκείνες τις πρώτες μέρες του Μαίου του 2023, προσπαθούσε να γίνει ορατός και έδινε μια πρώτη συνέντευξη, στη Βασιλική Σιούτη και στη Lifo, μιλώντας περί Μπάιντεν, επιχειρηματικότητας στην ξενιτιά και αρθρογραφίας στον "Εθνικό Κήρυκα", αλλά αποφεύγοντας να αποκαλύψει το πώς ξαφνικά βρέθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ - ήταν "μια έκπληξη", έλεγε, που τη φυλούσε για το μέλλον. Η ορατότητα δεν αναφέρθηκε τυχαία. Δύο χρόνια μετά είναι και πάλι το βασικό πρόβλημα του Στέφανου Κασσελάκη. Οσο για την έκπληξη, είχε δίκιο...