"Λίνα, έχεις την καλοσύνη να βγεις μια στιγμή έξω να με βοηθήσεις;". Η Γεωργία Καλτσή είχε φτάσει χωρίς πρόβλημα έως το Νέο Ηράκλειο με το αυτοκίνητό της, είχε βρει και να παρκάρει, αλλά στη συνέχεια το πεζοδρόμιο τής θύμισε ότι κινείται με αμαξίδιο. Η ίδια καμιά φορά το ξεχνάει. "Βγαίνω με τους φίλους μου, τους γυρίζω σπίτι τους και ξεχνάω να τους πω να βγάλουν το αμαξίδιό μου από το πορτ μπαγκάζ και να το φέρουν μπροστά. Εχω άπειρο content από τις κάμερες του σπιτιού μου μ' εμένα να βγαίνω από το πορτ μπαγκάζ. Τι να κάνω; Να κοιμηθώ στο αμάξι; Ή να ξυπνήσω τον κολλητό μου στις 3 το πρωί να έρθει να με βοηθήσει; Δεν πνίγομαι σε μια κουταλιά νερό. Ούτε εγκλωβίστηκα ποτέ στην εικόνα που έχουν οι άλλοι για τα ανάπηρα άτομα. Δεν χρειάζεται κάποιος να μου φέρεται και να μου μιλάει διαφορετικά επειδή απλώς μια ημέρα βρέθηκα καθιστή. Ναι, καθιστή. Δεν είναι ανάπηρο το σώμα μου, έχει απλώς υποστεί μια βλάβη. Ανάπηρο άτομο είμαι επειδή το...