Γίνεται καθημερινώς εμφανές και τείνει να γίνει και ευρέως αντιληπτό ότι οι εξισώσεις που έχει να λύσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών στο διπλωματικό πεδίο είναι πρωτοφανώς σύνθετες. Οι σταθερές του "παλαιού κόσμου" δεν υπάρχουν πλέον, οι μεταβλητές παράμετροι αυξάνονται καθημερινώς και, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από ποτέ άλλοτε, κάτι που ισχύει σήμερα δεν είναι βέβαιο ότι θα ισχύει και αύριο. Πολύ πιθανότερο είναι το αντίστροφο: ό,τι ισχύει σήμερα, μάλλον θα είναι άκυρο πολύ σύντομα. Με δεδομένη και τη θέση που κατέχει σήμερα η Ελλάδα, ως προεδρεύουσα χώρα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, οι ισορροπίες που καλείται να τηρήσει χαρακτηρίζονται από πολύ μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Υπό αυτήν την έννοια, η επιλογή για τη χώρα, ως "έντιμου μεσολαβητή" μεταξύ Ισραήλ και Παλαισιτινίων, όπως την περιέγραψε ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σε πρόσφατη συνέντευξή του, είναι μάλλον εύλογη. Τι σημαίνει όμως...