Ο Αύγουστος είναι ο μήνας όπου η πολιτική παίζει θέατρο σκιών. Οι φιγούρες φαίνονται δραστήριες, αλλά πίσω απ' το πανί απλώνεται η σιωπή. Φέτος, ούτε χαλαρές πόζες, ούτε "διακοπές με τον λαό". Ο Μητσοτάκης, με μόνιμο φόντο χάρτες πυρκαγιών, θέλει να δείξει ότι κρατάει το τιμόνι σταθερά, ακόμα κι αν το καράβι περνάει από τον καύσωνα της ακρίβειας και το ναρκοπέδιο του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ο Ανδρουλάκης, με μισό βλέμμα στη ΔΕΘ και μισό στις δημοσκοπήσεις, ψάχνει το πρώτο θέμα που θα του δώσει ανάσα. Ο Κασσελάκης, πότε στη Νέα Υόρκη, πότε στη Ζάμπια και πότε στη Νέα Σμύρνη, προσπαθεί να αποδείξει ότι μπορεί να είναι παντού χωρίς να λιώνει στο ελληνικό λιοπύρι. Η Ζωή περιμένει να συνεδριάσει ξανά η Βουλή για να δώσει ρέστα. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο, η σιωπή είναι στρατηγική. Οι παροχές της ΔΕΘ μαγειρεύονται αργά, γιατί οι κατσαρόλες των οικονομικών δεν έχουν μεγάλη φωτιά. Οι φήμες για ανασχηματισμό κυκλοφορούν σαν θερινός μπακαλιάρος. Όλοι μιλάνε...