Στο πλοίο που ταξιδεύει από το Καμπάτεπε στην Ίμβρο, έρχονται στο νου μου οι... Στο πλοίο που ταξιδεύει από το Καμπάτεπε στην Ίμβρο, έρχονται στο νου μου οι στίχοι του Σεφέρη (Επί Σκηνής). Εγώ είμαι ο τόπος σου, Ίσως δεν είμαι κανείς, Αλλά μπορώ να γίνω αυτό που θέλεις... Από την πλώρη αχνοφαίνεται η Ίμβρος που εμφανίζεται σιγά σιγά μέσα από την ομίχλη του όμορφου πρωϊνού και μερικές μοίρες βόρεια αναδύεται γαλάζια η Σαμοθράκη. Είναι Μεγάλη Εβδομάδα. Έρχομαι στην Ίμβρο - Gokceada, νησί του Παραδείσου στα Τουρκικά - για να συναντήσω την Ελληνική κοινότητα του νησιού που κόντεψε να αφανιστεί πριν περίπου 50 χρόνια, αλλά πάλεψε κι επέζησε. Η Ιστορία του νησιού είναι ένα κεφάλαιο της " Μικρασιατικής Καταστροφής ". Αλλά και της αναγέννησης του Ελληνικού Έθνους. Η Ίμβρος και η Τένεδος δόθηκαν στην Τουρκία μετά το τέλος του πολέμου του 1922. Η συνθήκη της Λωζάνης του 1923 σφραγίζει αφενός την ειρήνη μεταξύ της Μ. Βρετανίας, Γαλλίας, Ελλάδας...