Ξαπλώνουμε στο κρεβάτι μετά από μια κουραστική μέρα, και τότε εμφανίζεται η σκέψη "Έστειλα τελικά αυτό το σημαντικό e-mail;". Το στήθος μας σφίγγεται, η αναπνοή μας κόβεται. Ξέρουμε ότι μάλλον το στείλαμε, αλλά ο εγκέφαλος πλάθει αμέσως το χειρότερο σενάριο. Ο θυμωμένος προϊστάμενος, το αποτυχημένο πρότζεκτ, η καριέρα που καταρρέει. Αν αυτό σας ακούγεται γνώριμο, μόλις βιώσατε τη λειτουργία του αρχαίου συστήματος ασφαλείας του εγκεφάλου σας. Αυτό δεν είναι παρά ένας μηχανισμός, που ήταν τέλεια προσαρμοσμένος σε έναν κόσμο που... πλέον δεν υπάρχει.Εγκέφαλος: Από τα σπήλαια στη σύγχρονη εποχή Οι πρόγονοί μας στην παλαιολιθική εποχή σταματούσαν για να σκεφτούν αν αυτό που άκουσαν ήταν ο άνεμος ή κάποιος θηρευτής. Όσοι θεωρούσαν ότι ήταν θηρευτής είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν. Έτσι, το να φαντάζεται κανείς το χειρότερο σενάριο έγινε μηχανισμός επιβίωσης, αυτό που σήμερα ονομάζουμε αρνητική προκατάληψη. Με απλά λόγια, αυτό...