Του Strange Attractor Έχω την ατυχή συνήθεια να είμαι information junkie, παιδιόθεν. Να διαβάζω εφημερίδες, να ακούω ραδιόφωνο, και να επισκέπτομαι ξένα και ντόπια ενημερωτικά σάιτς σε βαθμό εθισμού. Και σαν κερασάκι στη τούρτα να παρακολουθώ 2-3 δελτία ειδήσεων την ημέρα, χώρια τα πρωινά "ενημερωτικά" πάνελ. Άλλοι οδηγούν κι ακούνε Πέγκυ Ζήνα, εγώ ακούω "δημοσιογράφους". Μέχρι και τον Πορτοσάλτε ακούω... για τέτοιο εθισμό σε βαθμό μαζοχιστικής κατάντιας μιλάμε. Δελτία ειδήσεων και ενημερωτικά πάνελ που αφιερώνουν πολύτιμα δεκάλεπτα τηλεοπτικού χρόνου για το απόλυτο τίποτα. Την ίδια ώρα που μόλις πάει κάποιος σοβαρός πολιτικός, αναλυτής, καλεσμένος, να πει κάτι ουσιώδες, κριτικάροντας τους "άριστους", αρχίζουν τα "συντομεύετε", "πυκνώστε", "μας κυνηγάει το κοντρόλ", και άλλα τέτοια γελοία... Είναι η λίστα Πέτσα ο λόγος της σιγής αυτής; Ποιος ξέρει; Ό,τι και να είναι, διά μία ακόμην φορά αποδεικνύεται πως είμεθα μπανανία που δυστυχώς...