"Είναι σαν να ανοίγει μέσα σου ένα παράθυρο και να μπαίνει το φως. Η απόφαση μου είναι συνειδητή. Συναισθάνεσαι τι είναι αυτό που σε καλεί και απλώς ξυπνάς μια μέρα και το εξωτερικεύεις. Από μικρή είχα κλίση στον θεό. Εδώ έχω βρει τη γαλήνη και την ηρεμία. Εδώ προσεύχομαι για μένα και για όλο τον κόσμο. Έχω βρει το σπίτι μου στο σπίτι του θεού", είχε εξομολογηθεί στο απομακρυσμένο μοναστήρι της Κρήτης, στο οποίο έκανε τα πρώτα της βήματα στον μοναχισμό. Όμορφη όπως πάντα, αρκετά αδυνατισμένη και γαλήνια, τα φωτεινά πράσινα μάτια της καθρέφτιζαν την εσωτερική της αλήθεια. Τίποτα δεν φαινόταν ικανό να σπείρει και το παραμικρό ίχνος αμφιβολίας στην οριστική της απόφαση να ακολουθήσει τον δρόμο του Θεού. Το μόνο της άγχος ήταν αν θα κατάφερνε αυτή, μια κοινή θνητή, να φανεί αντάξια της υψηλής αποστολής της, να υπηρετήσει πιστά τον νέο της ρόλο, έναν ρόλο που ουδεμία σχέση είχε με εκείνους που συνεχώς αναλάμβανε στην κοσμική ζωή της, όταν...