Με αφορμή την 52ο επέτειο του Πολυτεχνείου, σήμερα Δευτέρα 17 Νοεμβρίου, ηΔάφνη Μπόκοτα εξιστόρησε τη δική της εμπειρία από εκείνη την μέρα, μέσα από την εκπομπή Super Κατερίνα. "Επειδή ήμουν και εγώ εκεί στις 17 Νοεμβρίου, παιδάκι τότε, να πω τι θυμάμαι... Θυμάμαι τη μητέρα μου να μου ζητάει να φτιάξουμε τυροπιτάκια για τα παιδιά. Φτιάξαμε λαμαρίνες τυροπιτάκια, γεμίσαμε σακούλες με φάρμακα. Μέναμε δίπλα στα Εξάρχεια. Τα παιδιά ζητούσαν τότε από το ραδιόφωνο σακούλες με φάρμακα και τρόφιμα. Θυμάμαι ήμουν πιτσιρικάκι, γεμίσαμε τις σακούλες, κατεβήκαμε με τη μαμά μου... Θυμάμαι τα χέρια που έβγαιναν από τα παράθυρα για να πάρουν τα τρόφιμα" αποκάλυψε και "έσπασε" η φωνή της. ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ "Ήταν αδρεναλίνη, ελπίδα, υπόσχεση. Θυμάμαι και την επόμενη ημέρα. Είχε υπέροχη λιακάδα, βγήκα στο μπαλκόνι. Δεν έχω ακούσει ποτέ την Αθήνα τόσο σιωπηλή. Είχε μια μυρωδιά, δεν θα τη ξεχάσω ποτέ, από καμένο, χλωρίνη και δακρυγόνο. Πιο σιωπή και παγωμένη...