Η πρωτοβουλία του αν. υπουργού Αθλητισμού Γιάννη Βρούτση -ή όποιου πραγματικά την πήρε- να συναντηθούν οι ιδιοκτήτες των καλαθοσφαιρικών ανώνυμων εταιρειών του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού δεν ήταν ούτε εντελώς πετυχημένη ούτε εντελώς αποτυχημένη. Από τη μία πλευρά, δεν είναι ό,τι καλύτερο για την κυβέρνηση να θέτει κάτι ως όρο και μετά, επειδή δεν τηρήθηκε, να θέτει έναν ελαφρύτερο. Από την άλλη, έστω και με αυτόν τον τρόπο, κάποιες κοινές δεσμεύσεις δόθηκαν από τους ιδιοκτήτες, ώστε να συνεχιστούν οι αγώνες. Με την ευκαιρία της έντασης που δημιουργήθηκε, επανήλθε μια συζήτηση σύμφωνα με την οποία η κατάσταση στα γήπεδα εκτραχύνεται διαρκώς. Σε αυτή την αίσθηση, ας μην κρυβόμαστε, συνηγορεί και η στάση της κυβέρνησης: πέρυσι έκλεισε τις εξέδρες για μήνες, εφέτος απείλησε με οριστική διακοπή του πρωταθλήματος μπάσκετ. Πάμε όμως όντως προς το χειρότερο; Το καλοκαίρι του 1988 ο ΠΑΟΚ ξεκινούσε την πρώτη του προσπάθεια να αμφισβητήσει...