Τίποτα στημένο, τίποτα "δήθεν", τίποτα "φασέικο" και "ινσταγκραμικό" δεν βρίσκεις σε αυτό το μια σταλιά "οινομεζεδομαγειρείο" στον Κεραμεικό που ακούει στο αυτοσαρκαστικό όνομα "Γίγαντας". Μόνο καλομαγειρεμένο, σπιτικό φαγητό, σε μερίδες κυρίως πιάτου ή μεζέ, ανοιχτόκαρδο σέρβις και vibes αυθεντικού στεκιού, από εκείνα που λιγοστεύουν εντυπωσιακά στις μέρες μας. Α, και τιμές καταλόγου μεζεδοπωλείου από άλλη εποχή. Όταν λέω πάμφθηνο, το εννοώ. Σε ένα ήσυχο κομμάτι της οδού Κεραμεικού, όπου το πεζοδρόμιο φαρδαίνει τόσο, ώστε να χωρούν 6-7 τραπέζια (όσα έχει όλα κι όλα το μαγαζί) γειτονάκια του "Γίγαντα", επισκέπτες απ' όλη την Αθήνα, ακόμη και τουρίστες, μαζεύονται για να καλοφάνε και να καλοπιούν, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Τάκη. Εντάξει, όχι και τόσο άγρυπνο, εδώ που τα λέμε, αφού ο υπεράνετος γατούλης-μασκότ του καταστήματος συνήθως κοιμάται αμέριμνος. Στα τραπέζια κάνουν θραύση οι σπαστές πατάτες με την ελαφρώς καυτερή αλγέρικη σος...