Η θερμοκρασία στην Αθήνα έχει αρχίσει να ανεβαίνει απειλητικά, σύμφωνα με την οθόνη του κινητού μου είναι Παρασκευή και, ενώ έχω επιδοθεί στο καθημερινό scroll στο Instagram, πετυχαίνω μια δημοσίευση για ένα πάρτυ στο Ρομάντσο με την ονομασία "Φιλοσοφία στο Μπουντουάρ". "Ώπα", αναφώνησα, προδίδοντας στους τοίχους του σπιτιού μου την βαλκανική μου καταγωγή. Αυτός ο τίτλος, χωρίς να το πολυκαταλάβω, με ταξίδεψε ξαφνικά κάποια χρόνια πίσω: το καλοκαίρι του '15 ή του '16, όταν απολάμβανα τις διακοπές μου σε ένα τροχόσπιτο και έπεσα πάνω (κυριολεκτικά) στο λογοτεχνικό βατερλό του Μαρκήσιου Ντε Σαντ - και ούτε που θυμάμαι πόσες ώρες αφιέρωσα σε κάθε σελίδα του βιβλίου ξαπλωμένη σε μια αιώρα. Ούσα πια ενθουσιασμένη, αναρωτήθηκα περί τίνος πρόκειται. Και τι ήταν τελικά; Μια φιέστα στο πλαίσιο του φεστιβάλ πορνό "Σάτυροι και Μαινάδες", στην οποία επιτρέπεται το συναινετικό-οργασμικό δούναι και λαβείν και το καλύτερο; Τα ρούχα είναι...