Ο Όμηρος Πουλάκης, που πρωταγωνιστεί στην θεατρική παράσταση "Όσα παίρνει ο άνεμος" που ανεβαίνει στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, μίλησε στο "Grace" για τα παιδικά του χρόνια, την ενήλική ζωή του και για το πώς αντιλαμβάνεται την εποχή που ζούμε. "Εδώ και αρκετά χρόνια έχω συνειδητοποίησει ότι έχω ανάγκη κάπως να είμαι σε ένα σπίτι και να έχω στεριώσει και μ' αρέσει αυτό. Την ανάγκη να μετακομίζω μου τη δημιουργούσε, από τη μία, η πραγματικότητα των συνθήκων και, από την άλλη, η ασυνειδησία μου ως προς την ανάγκη. Δηλαδή, αν είχα κατασταλάξει ότι έχω ανάγκη να μην μετακομίζω, θα το διεκδικούσα. Επίσης νομίζω το γεγονός ότι ο χωρισμός των γονιών μου με έκανε να μετακινούμαι κάθε χρόνο για δύο ή τρεις φορές, μία στην Αθήνα, μία στο Βόλο, έπαιξε κάποιο ρόλο. Ήμουν δύο χρονών όταν έγινε. Με πήγαιναν στο ΚΤΕΛ, είτε ο παππούς, είτε η γιαγιά, και πήγαινα για διακοπές στον μπαμπά. Είτε ερχόταν πολλές φορές με το αυτοκίνητο και με έπαιρνε" είπε...