Καλησπέρα σας. Θα ήθελα τη συμβουλή σας σε κάτι. Πέρυσι τέτοιο καιρό είχε τύχει σε εποχική δουλειά να γνωριστώ με ένα συνάδελφο. Από την αρχή ταιριάξαμε σαν παρέα, στα διαλείμματα μαζί μιλάγαμε συνέχεια, στο τηλέφωνο οπότε υπήρχε ευκαιρία αλλά λόγω της κούρασης της δουλειάς και τις υπερωρίες, δεν βγαίναμε εκτός εργασίας. Όταν όμως είδα από την πλευρά του ότι θέλει να το πάει παραπάνω και δεν μου ήμουν σίγουρη για τις προθέσεις του, αν θέλει σχέση ή να περάσει καλά μόνο, άρχισα λίγο να απομακρύνομαι γιατί δεν ήθελα να πληγωθώ αν τελικά αποδεικνυόταν ότι ήθελε μόνο να περάσει καλά. Δεν το ρίσκαρα δηλαδή. Ήταν κάτι που με σταματούσε, σαν ένστικτο ότι ίσως ερωτικά να μην τα βρίσκαμε, αν θέλαμε αλλά ο καθένας και απλά μου έλεγε ότι ήθελε σχέση γιατί το είπα εγώ ότι θέλω. Μου άρεσε πολύ όσο καιρό μιλάγαμε φιλικά. Και έτσι πέρασε η σεζόν και ξεχάστηκε το θέμα και όλο το χειμώνα, που τελειώσαμε και από τη δουλειά, δεν ξαναμιλήσαμε ποτέ, μόνο...