Δεν είναι η πρώτη, η δεύτερη ή η τρίτη φορά που η κυβέρνηση βρίσκεται έκθετη σε σκάνδαλα. Δεν είναι η πρώτη φορά που πιάνεται με την γίδα στην πλάτη. Προηγήθηκε, και μάλιστα χωρίς ποτέ να απαντηθεί, το αποδεδειγμένο σκάνδαλο των υποκλοπών ή αυτό της εγκληματικής διαχείρισης των Τεμπών. Στο σκάνδαλο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ όμως υπάρχει μια εξόφθαλμη και κραυγαλέα πολιτική ευθύνη που δεν μπορεί να αγνοηθεί ή να κλείσει με κάποια παραίτηση. Η αλλαγή πέντε υπουργών και έξι προέδρων του οργανισμού δεν μπορεί να θεωρηθούν διαδικαστικές επιλογές. Ενώ κάποιες από αυτές τις αλλαγές ίσως αποδειχθούν και επιβαρυντικές για την κυβέρνηση. Ο πρώτος εκ των παραιτηθέντων προέδρων, ο κύριος Βάρας, μετά την απομάκρυνση από τον οργανισμό εντάχθηκε στο δυναμικό του Μαξίμου. Είναι απίθανο να γίνει λοιπόν δεκτό κάποιο επιχείρημα περί άγνοιας. Το θέμα με κάποιες κραυγαλέες περιπτώσεις, όπως αυτή της Κρήτης, είχαν φθάσει και στην Βουλή...