Η Πομπηία, η αρχαία ρωμαϊκή πόλη που θάφτηκε στο μάγμα από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ., αποτελεί ένα μέρος-κλειδί στην κατανόηση του πώς συνυπήρχαν οι άνθρωποι σε μια εποχή πολύ μακρινή από τη δική μας. Βέβαια, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς το γιατί: υπάρχουν πολλά να προσφέρει αυτή η μνημειωδώς καλοδιατηρημένη πόλη, από τοιχογραφίες που μοιάζουν με κοσμήματα και αναπαριστούν μύθους και θρύλους όπως η Ελένη της Τροίας, το μεγαλοπρεπές αμφιθέατρο, τα πολυτελώς στοκαρισμένα λουτρά και φυσικά οι τάφοι. Για τους αρχαίους Ρωμαίους, οι δρόμοι και τα μονοπάτια που οδηγούσαν μέσα και έξω από τις πόλεις ήταν ζωτικής σημασίας: όχι μόνο για να πηγαίνουν σε μέρη, αλλά και ως ένα πολύ πραγματικό είδος "ζώνης μνήμης". Οι τάφοι, που "στέκονται" σε αυτά τα αρχαία μονοπάτια, όπως αναφέρει το Conversation, "ξεναγούν" τους περαστικούς σαν ο κάτοχός τους να μπορούσε να μιλήσει ξανά και να μεταδώσει όσα έμαθε. "Ξένε, περίμενε λίγο, αν δεν σε...