Μια φωτογραφική αφήγηση που έχει τις ρίζες της στην ανάγκη του δημιουργού της για περιπλάνηση, κατανόηση και αποτύπωση των ανθρώπων -και των ιστοριών τους- συνιστά το πρότζεκτ Marabou του Κωνσταντίνου Σοφικίτη. Το φωτογραφικό αυτό πρότζεκτ δεν είναι απλώς μια σειρά εικόνων από τον κόσμο γύρω μας, αλλά το αποτέλεσμα ενός προσωπικού ταξιδιού, μιας αέναης αναζήτησης της ανθρώπινης εμπειρίας, της στιγμής που κρύβει την ουσία της ύπαρξης. Και αυτό το ταξίδι δεν αφορά μόνο τις γεωγραφικές αποστάσεις, αλλά και τις πιο βαθιές ψυχικές αναζητήσεις του ίδιου του φωτογράφου. Άλλωστε,το Marabou του Σοφικίτη δεν φέρει τυχαία αυτό το όνομα. Όπως και η πρώτη ποιητική συλλογή του ποιητή των θαλασσών, έτσι και η δική του δουλειά είναι ένα ταξίδι σε πραγματικούς ανθρώπους, σε αθέατες πλευρές και σε ...ξεχασμένες λέξεις. "Ο Καββαδίας ήταν φορέας ιστοριών. Δεν έγραφε μόνο τα δικά του∙ έγραφε αυτά που τού αφηγήθηκαν. Αυτό ακριβώς θέλησα να κάνω κι εγώ...