Η καλλιτέχνις Heather Dewey-Hagborg για καιρό αναζητούσε σκόρπιο DNA, εντελώς άγνωστων σε αυτήν ανθρώπων, στα σκουπίδια. Συνέλεγε τρίχες, αποτσίγαρα, τσίχλες και άλλα αντικείμενο από δημόσιους χώρους, κυρίως από τα σκουπίδια, ωστόσο. Τι τα ήθελε; Και κυρίως γιατί αναζητούσε το DNA αγνώστων σε αυτές της τις μάλλον ρυπαρές αναζητήσεις; Για τις ανάγκες ενός μάλλον προκλητικού πρότζεκτ που στόχο είχε τη δημιουργία ρεαλιστικών πορτρέτων από ανθρώπους που δεν είχε συναντήσει ποτέ, πορτρέτα βασισμένα αποκλειστικά στο DNA τους. Η Hagborg έτσι και αλλιώς εστιάζει την Τέχνη της στις αχαρτογράφητες συσχετίσεις τεχνολογίας, ανθρώπινης ταυτότητας και καλλιτεχνικών αναζητήσεων και το να αναπλάσει τα πρόσωπα ανθρώπων που δεν γνώριζε, μόνο μέσα από το DNA τους ήταν για εκείνη τεράστια πρόκληση. Χρησιμοποιώντας τεχνολογία γενετικού φαινοτυπισμού κατάφερε να αναλύσει το DNA των ανακαλύψεών της στους κάδους σκουπιδιών και να φανταστεί ή για την ακρίβεια...