Μιλάω με κάποια στην ηλικία μου (26) διαδικτυακά. Έχουμε βγει μία φορά, δεν ξέρω τι εντυπώσεις της άφησα, όμως κάνω ό,τι μπορώ για να με συμπαθήσει. Της στέλω μηνύματα και ή θα απαντάει απλά χωρίς να ρωτάει κάτι σχετικό (π.χ. την δική μου άποψη-γνώμη για κάτι που σχολίασα) και θα νιώθω σαν παρείσακτος, λες και με το ζόρι την αναγκάζω να συμμετέχει στην συζήτηση (μπορεί αν δεν θέλει να μην στέλνει καν ή και να κάνει μπλοκ, πιστεύω ότι αυτό θα το δεχόμουν καλύτερα) ή θα βάζει απλά καρδούλα ή laughing emoji ως αντίδραση στο μήνυμά μου. Είναι ελεύθερη όπως κεγώ και είναι από άλλη πόλη όμως όχι σε πολύ μεγάλη απόσταση. Της έχω προτείνει 3-4 φορές να βγούμε ξανά κάποια στιγμή , όποτε θέλει και μπορεί, και με έχει συνέχεια σε αυτή την αόριστη κατάαταση του "ίσως, θα δούμε". Απλά βαρέθηκα να καταβάλλω προσπάθειες. Το παιχνίδι του φλερτ-γνωριμιών είναι σαν το τέννις όπου παίζεται με 2 παίκτες και πότε ο ένας χτυπάει την μπάλα και πότε ο άλλος.