Διανύουμε μια περίοδο καταιγιστικών εξελίξεων. Το έργο μας, ως εκπαιδευτικοί, μέσα και έξω από τις αίθουσες διδασκαλίας έχει γίνει εξαιρετικά δύσκολο, με... την κατάσταση να επιδεινώνεται συνεχώς. Ο φόρτος εργασίας συνεχίζει να αυξάνεται, ωθώντας στα όρια της εργασιακής εξουθένωσης έναν κλάδο, που έχει ξεπεράσει ήδη τα όρια της οικονομικής εξαθλίωσης. Το κόστος της στέγασης, παντού και όχι μόνο στις τουριστικές περιοχές, έχει γίνει απαγορευτικό, για τους εκπαιδευτικούς, την ίδια στιγμή, που η Πολιτεία εξαγγέλλει κατασκευές κατοικιών μόνοι για ένστολους. Η επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ έχει καταντήσει εφιάλτης. Η ιατροφαρμακευτική περίθαλψη είναι ανύπαρκτη. Βρισκόμαστε στο στόχαστρο της κοινωνίας, με τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης να ενισχύουν την άποψη ότι οι εκπαιδευτικοί φταίνε για όλα τα δεινά, που βιώνουν οι πολίτες, επαναφέροντας το ζήτημα της άρσης της μονιμότητας. Τα σχολεία μας έχουν μετατραπεί σε χώρους υλοποίησης πάσης φύσεως...