(Του Μάρκου Μπόλαρη) Έχει μιά μεγαλοπρέπεια, ιδιάζουσα, καλλιτεχνική, άσχετα που εμείς περίφροντεις, διαβαίνουμε αδιάφοροι μπροστά της, η μεγαλοπρέπεια του Νοέμβρη, όπως ανέλαβε να μας την διηγηθεί, σε μιά πόλη άχαρι, αναιμική, ένα... φύλλο, ναι, μην γελάτε, όχι , μην καγχάζετε , ένα φύλλο, ή και πολλά μαζί , φύλλο πλατάνου, ένα καταπράσινο καλλιτέχνημα , πλατύ και μεγάλο , εύσχημο που σκίαζε όλο το θέρος τον τόπο, τούτο, τον της μεγαλοπρεπείας ρόλο, αναλαβόν , σε μιά πόλη που από ρόλους θεατρικούς και άλλους δεν νοιώθεται, και σήμερα, είναι αλήθεια πως εδώ και βδομάδες το σκεφτόταν, κίνησε μια περισυλλογή, μιά προετοιμασία, εν αρχή , η τροπή του χρώματος έδειξε τον συλλογισμό του, στις πρόβες το βαθυπράσινο του Ιούλη ξάνθισε, το κιτρινοπράσινο φανέρωσε την αλλαγή, το χρυσαφί κίτρινο σε κιτρινοκόκκινο αλλοιώθηκε , κάτι ανάμεσα σε βυσσινί που καφέδιζε βάφτηκε χθες όψη του, ομίχλη τούτες τις μέρες, υγρασία, οι ρετσπέρηδες βγήκαν στον...