Με πείραξε πολύ αυτό που έγινε στο Αεροδρόμιο "Δημόκριτος" της Αλεξανδρούπολης. Όταν ένας ολόκληρος Πρωθυπουργός αντί με δική του πρωτοβουλία να πάει να ζητήσει να συζητήσει με τους συγκεντρωμένους και διαμαρτυρόμενους Αγρότες στο Αεροδρόμιο, προτίμησε να ακολουθήσει μια.. προαποφασισμένη κρυφή διαφυγή, από την έξοδο έκτακτης ανάγκης, διαμέσου χωματόδρομου έως τον Απαλό, και εκείθεν για Κομοτηνή. Ακόμη και να τον εμπόδιζαν, όπως όντως είχαν διαμηνύσει, αν τους πλησίαζε, δεν θα έχανε. Ίσα ίσα θα κέρδιζε. Και επιτέλους δεν θα πάθαινε και κάτι, αν καθόταν και συνομιλούσε μαζί τους. Έστω για μισή ώρα. Αυτό είναι Πολιτική. Αυτό όμως που έκανε δεν είναι. Αν είναι κάτι είναι Αντιπολιτική. Και γιαυτό Αντιδημοκρατική. Τόσο Πολιτικά, όσο και Ηθικά. Θα είχε δίκαιο να φοβάται τραμπουκισμούς, αν στον Έβρο ευδοκιμούσαν Φραπέδες, Χασάπηδες κλπ. Αν λοιπόν ήμουν στη θέση του, και είχα υποπέσει στο ολίσθημα μιας προαποφασισμένης κρυφής διαφυγής, όχι...