Οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι πίστευαν ότι η πανσέληνος μπορούσε να διαταράξει τον ανθρώπινο νου Και να προκαλέσει παραφροσύνη, ιδιαίτερα σε άτομα που ήταν ήδη επιρρεπή στην αστάθεια. Στην αρχαία Ελλάδα, η πανσέληνος αποτελούσε πηγή τόσο θαυμασμού όσο και φόβου. Η πίστη αυτή δεν προερχόταν μόνο από τη μυθολογία, αλλά ήταν ενσωματωμένη στα θεμέλια της πρώιμης ιατρικής θεωρίας και πρακτικής. Ο Ιπποκράτης και το σεληνιακό σώμα Ο Ιπποκράτης, ο αποκαλούμενος πατέρας της σύγχρονης ιατρικής, θεωρούσε τη σελήνη ως ισχυρή δύναμη που επηρέαζε τη φυσιολογία του ανθρώπου. Εντόπισε τον εγκέφαλο ως την έδρα των ψυχρών και υγρών χυμών στο σώμα, συνδέοντας την υγρασία του με τις παλίρροιες και τις φάσεις της σελήνης. Κατά τον Ιπποκράτη, αυτό καθιστούσε τον εγκέφαλο ιδιαίτερα ευάλωτο στις σεληνιακές μεταβολές. Υποστήριξε ότι η πανσέληνος μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την ισορροπία των υγρών του εγκεφάλου, οδηγώντας σε άγχος, σύγχυση ή και επιληπτικές...