Του Strange Attractor Ξέρω... τα γράφω και τα ξαναγράφω σε σημείο να γίνομαι κουραστικός, αλλά αυτή είναι η ψυχοθεραπεία μου, τι να κάνω; Έχουμε και (ξανα)λέμε λοιπόν... Εδώ και αρκετά χρόνια η κοινωνία μας έχει αλλάξει ριζικά. Σε όλα τα επίπεδα. Η σημερινή Ελλάδα δεν έχει καμία σχέση με εκείνη των προηγούμενων δεκαετιών. Τότε π.χ. που ο μέσος μαθητής φορούσε αμπέχονο, άκουγε Σαββόπουλο, και πού και πού έπινε κανένα κονιάκ (χύμα). Σήμερα ο αντίστοιχος φοράει μάρκες, ακούει Σνικ, και πίνει μπόμπες στα ιν κλαμπς. Και ως συνήθως, η χώρα μας ακολουθεί τις διεθνείς τάσεις με μια κάποια χρονική υστέρηση, εφαρμόζοντάς τες τσάτρα πάτρα... επιδερμικά και τσαπατσούλικα, χωρίς όμως να έχει τις απαραίτητες βάσεις για να τις αφομοιώσει και να τις κάνει χρήσιμες. Για παράδειγμα, αν εξαιρέσουμε τα καυτά διεθνή θέματα, Γάζα και Ουκρανία, τότε τι βλέπουμε στη δική μας ειδησεογραφία; Την ακρίβεια, τα σκάνδαλα, και κυρίως τη διόγκωση της...