Του Γιώργου Χαρβαλιά Ένας εξαιρετικός φίλος, ανώτερο στέλεχος καριέρας που υπηρετεί σε ευαίσθητη υπηρεσία του Δημοσίου, ήρθε τις προάλλες στο γραφείο για να μου εκμυστηρευθεί ένα επαγγελματικό πρόβλημα. Τον είχε φωνάξει, λόγω της παλιάς γνωριμίας τους, ο υπουργός ο... τσεκουράτος και τον εξόρκισε να του βρει άμεση λύση στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης, γιατί "η Κρήτη έχει βουλιάξει". Ο φίλος μου, που είναι σχετικά καλόπιστος, είχε πελαγώσει. Βρισκόταν σε κατάσταση αγωνίας, αλλά και ταυτόχρονου πατριωτικού οίστρου, σχεδιάζοντας επί χάρτου επιχειρήσεις επαναπροώθησης και μέτρα αποτροπής που ούτε ο Όρμπαν δεν θα τολμούσε να σκεφτεί. Μέχρι που τον προσγείωσα ανώμαλα. "Βρε κουτέ, σε δουλεύει" του είπα και με κοίταζε με το στόμα ανοιχτό. "Για ξεκάρφωμα σε φώναξε. Γιατί αυτός ο υπουργός είναι πολιτικός απατεώνας ολκής - πιθανώς και άλλου είδους απατεώνας, αλλά αυτό θα το δείξει σύντομα η Δικαιοσύνη". "Και τι θέλει από μένα τότε;"...