Νιώθουμε μίζεροι όταν μιλάμε για το πού έχουν φτάσει το ψωμί, το λάδι, τα φρούτα Η ακρίβεια δεν παίζει όσο θα έπρεπε στα μέσα, δεν είναι διαρκής κατακραυγή, γιατί φαντάζει μίζερη, γιατί εμείς οι ίδιοι νιώθουμε μίζεροι όταν μιλάμε μεταξύ μας για το πού έχουν φτάσει ο καφές, το ψωμί, το λάδι, τα φρούτα, γράφει πολύ εύστοχα σε ανάρτησή του στα κοινωνικά δίκτυα ο Αύγουστος Κορτώ. Για να συμπληρώσει, "Ντρεπόμαστε για την ντροπή αλλωνών". Αναλυτικά ο συγγραφέας σχολιάζει: "Αν για κάτι θα 'πρεπε να μιλάμε - να φωνάζουμε - κάθε μέρα είναι η ακρίβεια. Κάθε κουβέντα με φίλους καταλήγει στον τρόμο του σουπερμάρκετ, στα αναγκαία προϊόντα που ακριβαίνουν κάθε μήνα. Στο ταμείο, βλέπεις την αγωνία του ανθρώπου που φοβάται ότι θα αναγκαστεί να επιστρέψει απ' το καλάθι κάτι απαραίτητο. Μιλάνε για δημογραφικό, χωρίς ντροπή. Πώς θα επιβιώσουν δυο χαμηλόμισθοι - δεν συζητάμε αν έχουν παιδιά - όταν μια σακούλα ψώνια πάει τριάντα ευρώ; Αλλά η ακρίβεια δεν...