Γράφει ο Χρήστος Μπολώσης Στην καθημερινή ζωή μας, λες και δεν μας έφθαναν η μεγάλη μας φίλη Ουκρανία, η μεγάλη μας σύμμαχος Τουρκία, αναφύονται κατά καιρούς και διάφορα θέματα, η λύση των οποίων δεν είναι μεν εφικτή, πλην όμως έχουν πολλές λύσεις. Μπερδευτήκατε; Δικαιολογημένα. Επειδή λοιπόν εγώ δεν μπορώ να τα εξηγήσω, αφού και ο Μπαμπινιώτης, μάλλον σηκώνει ψηλά τα χέρια, προσφεύγω σε σας. Και αρχίζω με το μεγάλο και άλυτο θέμα, πότε μια ενέργεια στρατιωτικών είναι πραξικόπημα, χούντα, τυραννία, φούντα, τυρί γκούντα κ.λπ. και πότε είναι κίνημα, επανάσταση, σωτηρία, ευλογία Κυρίου και έλεος έλθοι εφ' υμάς κ.λπ. Διότι δεν είναι δυνατόν στις 3 Σεπ. του 1843 ο Συνταγματάρχης Καλλέργης να έκανε κίνημα, όπως και το 1909 ο Εθνικός Σύνδεσμος και ό,τι έγινε από 'κει και πέρα (και γίνανε δυστυχώς πολλά...) να είναι ό,τι είναι. "Μα, θα πει ο αντιρρησίας, αυτά είχαν τη στήριξη του λαού". Μπα! Και πού το ξέρουμε; Από όσο γνωρίζουμε, οι εταιρίες...