Του Ραφαήλ Α. Κλαυβιώτη* Αντί να χωρίζονται οι Έλληνες πολίτες σε "φιλοϊσραηλινούς" και "φιλοϊρανούς", καλό θα ήταν να σκεφτούμε γιατί το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών δεν αναπτύσσει πολιτισμική διπλωματία, ώστε αντάμα με τη σκληρή ισχύ να επιδιώξουμε να γίνουμε διαμεσολαβητές σε συγκρούσεις, να αυξήσουμε τη χρησιμότητά μας και να καταστούμε αναγκαίοι. Εν προκειμένω, θα έπρεπε να γνωρίζουμε ότι στον ιρανικό χώρο διαθέτουμε πλούσια ηθικά και φιλοσοφικά ερείσματα, αφού εκεί είχαν καταφύγει διάφορα παρακλάδια του ευρύτερου Ελληνισμού: 1) νεοπλατωνικοί φιλόσοφοι λόγω της απαγορεύσεως της σχολής τους από τον Ιουστινιανό, 2) νεστοριανοί διανοούμενοι επηρεασμένοι από την αριστοτελική σχολή σκέψης, με την οποία το Ισλάμ συνδιαλεγόταν πολλά χρόνια, αφού ο Μέγας Αλέξανδρος στο Κοράνι αναφέρεται ως "δίκερος" (Dhul-Qarnain), ήτοι εκείνος που κρατά διπλό κέρας (Σούρα 18, 82) και ο Αριστοτέλης ήταν ο δάσκαλος του Αλεξάνδρου, 3) Ο Γκαζαλί και ο...