Του Αλκιβιάδη Κεφαλά* Η Ελλάδα, με εγγυητή την εθνική ταυτότητα ως ενοποιητική συνείδηση, ιδρύθηκε ως έθνος-κράτος με σκοπό την εθνική αυτοδιάθεση, τη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατική αντιπροσώπευση. Μετά το 1974, πρώτος ο "εθνάρχης" άρχισε να μετασχηματίζει το ελληνικό κράτος σε διαχειριστική οντότητα ευρωπαϊκών και παγκόσμιων εντολών, σε διανομέα επιδομάτων, προγραμμάτων και "δράσεων", και -κυρίως- σε "γραφείο" εξωτερικών συμφερόντων με εθνική σφραγίδα, όπου η λαϊκή κυριαρχία επί του ελληνικού χώρου διακόπτεται επειδή μετατρέπεται σε πολυεθνικό. Με τον Σημίτη το έθνος-κράτος αποελληνοποιείται και μετατρέπεται σε ΜΚΟποιημένη κρατική οντότητα, από την οποία πλουτίζουν αποκλειστικά οι πολιτικοί. Σε αυτήν τη μεταπρατική πραγματικότητα συνυπάρχουν Έλληνες συνταξιούχοι των 600 ευρώ -χωρίς υπερβολή, μερικοί γευματίζουν μία φορά κάθε δύο ημέρες- μαζί με τους απρόσκλητους καμηλοκαβαλάρηδες. Οι τελευταίοι σιτίζονται με τρία γεύματα την...