Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη* Ο θάνατος του νεαρού Ανθυπολοχαγού των Δυνάμεων Καταδρομών κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του ως υποψηφίου Βατραχανθρώπου είναι ένα τραγικό γεγονός αλλά και άλλη μια απόδειξη γιατί οφείλουν όλο το Έθνος, κυβέρνηση, λαός και η Υπηρεσία σεβασμό και έμπρακτη Τιμή προς τους προκινδυνεύοντες. Τα αίτια του θανάτου του θα τα πουν οι ιατροί και η σκέψη όλων μας, ειδικά όσων ανήκουμε στη μεγάλη παράδοση της Καταδρομών, είναι στην οικογένειά του, για την παρηγοριά της οποίας δεν υπάρχουν κατάλληλα λόγια. Η σκληρότητα, η ένταση της εκπαίδευσης και η επικινδυνότητα είναι τέτοιες, που δυστυχώς κοστίζουν ενίοτε τη σωματική ακεραιότητα ή και την ίδια τη ζωή. Ο Ανθυπολοχαγός που έκανε την υπέρτατη θυσία ήταν, όπως όλοι στις Ειδικές Δυνάμεις, εθελοντής. Ήδη από τη Στρατιωτική Σχολή των Ευελπίδων, αν όχι, όπως είναι το πιθανότερο, από την παιδική του ηλικία, είχε προφανώς κάνει την επιλογή μιας αριστείας, που προϋποθέτει...