Ένα βαθύ βλέμμα, σκληρό, αλλά ταυτόχρονα και λυπημένο της αστυνομικού με το αλεξίσφαιρο γιλέκο, συνοδεύει τη Μουρτζούκου η οποία έχει λουφάξει στο στήθος της σαν απροστάτευτο γατάκι μπροστά σε αγέλη άγριων σκυλιών και σε τυφώνα που στροβιλίζει γειτονιές και κοινωνίες. Βαθύ βλέμμα, από το "βάρος" της υπόθεσης. Δολοφονημένα παιδιά. Βαριά υπόθεση, σχεδόν ασήκωτη. Ακόμη και για μια αστυνομικό που έχει συνείδηση της θέσης της... Συναισθήματα που δεν κρύβονται και έχουν αποτυπωθεί στη φωτογραφία γενναιόδωρα. Οι καθαρές γραμμές του προσώπου της ωραιοτάτης αστυνομικού και τα γυμνασμένα χέρια της, δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για τον ρόλο της πιστής φρουρού του Νόμου... Την ίδια ώρα όμως η φωτογραφία έχει αποτυπώσει και μια "φροντιστική" πλευρά της... Σαν μάνα που γνωρίζει περισσότερα από όσα δείχνει... Σαν μάνα που πονάει για τις αμαρτίες όλων... Εδώ, μια Μουρτζούκου φοβισμένη πια, χαμένη, έχει χωθεί στο στήθος της ΕΚΑΜίτισσας... Με το μάγουλό...