Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη* Η παρέμβαση Τραμπ στο Ιράν τού κόστισε στο εσωτερικό του ακροατήριο. Η ιστορία είναι σαφής: Οι εξωτερικές επεμβάσεις με στόχο την ανατροπή αυταρχικών καθεστώτων σπάνια οδήγησαν στη δημοκρατία ή την ευημερία. Από το Αφγανιστάν και το Ιράκ μέχρι τη Λιβύη, οι δυτικές παρεμβάσεις είχαν αποτέλεσμα την κατάρρευση κρατικών δομών, εμφύλιους πολέμους και ισλαμική ριζοσπαστικοποίηση. Η πρόθεση μπορεί να ήταν η "απελευθέρωση", αλλά η πραγματικότητα ήταν ένα κενό εξουσίας, που κανείς δεν μπορούσε να ελέγξει. Το Ιράν, όσο αυταρχικό και αν είναι το σημερινό καθεστώς του, αποτελεί μια σύνθετη και ιστορικά φορτισμένη κοινωνία. Η επιβολή αλλαγής καθεστώτος από ξένες δυνάμεις, με βόμβες ή με παρεμβατική διπλωματία, θα αφαιρούσε από τους ίδιους τους Ιρανούς το δικαίωμα να διαμορφώσουν το μέλλον τους. Κι αυτό είναι το πιο κρίσιμο ζήτημα: Η πραγματική απελευθέρωση δεν μπορεί να χαριστεί απ' έξω. Πρέπει να κατακτηθεί από μέσα. Τα...