Του Γιώργου Χαρβαλιά Αντιλαμβάνομαι την ανάγκη ενός εκδοτικού οίκου να διαφημίσει τη πραμάτεια του και μιας εφημερίδας να εκμεταλλευθεί επικοινωνιακά το γεγονός. Μόνο που η προχθεσινή, τάχα μου, "δημοσιογραφική ανάκριση" της κυρίας Μέρκελ, μέσα στην κατάμεστη από οπαδούς της (;) Λυρική Σκηνή, κατέληξε σε ένα χαμηλής αισθητικής πλυντήριο εντυπώσεων για τον ρόλο της στην κρίση του 2015. Ένα πλυντήριο που δουλεύει με εκκωφαντικό θόρυβο μέρες τώρα, πλαστογραφώντας τα γεγονότα γύρω από το περιβόητο δημοψήφισμα για το ευρώ και ρίχνοντας όλο το βάρος για τον ωμό εκβιασμό εις βάρος της Ελλάδας στον μακαρίτη τον Σόιμπλε, ο οποίος, από εκεί που είναι, μάλλον δυσκολεύεται να απαντήσει. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες, βέβαια, τα πράγματα δεν χωρούν ούτε παρερμηνείες ούτε εξωραϊσμούς ούτε απαλλαγή από ευθύνες. Την περίοδο της ελληνικής κρίσης δεν υπήρχαν Γερμανοί "φιλέλληνες" και "ανθέλληνες". Υπήρχαν μόνο Γερμανοί που σκέφτονταν γερμανικά, κατά...