Του Παναγιώτη Χριστόπουλου Οι πρώτοι αγώνες αυτοκινήτων διοργανώθηκαν λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 1896. Αν και αρχικά ήταν κυρίως δοκιμές αντοχής, μηχανικοί, οδηγοί και κριτές άρχισαν να χρησιμοποιούν χρονόμετρα χειρός που είχαν εξελιχθεί για τον στίβο και άλλα "κλασικά" αθλήματα. Η χρονομέτρηση ακριβείας δεν ήταν καινούργιο επίτευγμα· ωρολογοποιοί όπως ο Louis Moinet και ο Nicolas Rieussec είχαν αναπτύξει λύσεις ήδη από τις αρχές του 19ου αιώνα, ενώ τα χειροκίνητα χρονόμετρα ήταν δημοφιλή στις ιπποδρομίες από το 1860. Ωστόσο, η επιτυχία των Ολυμπιακών και οι απαιτήσεις της αυτοκίνησης αύξησαν σημαντικά την παραγωγή χρονογράφων. Ωρολογοποιίες άρχισαν σύντομα να εξειδικεύονται και το 1911 η Heuer παρουσίασε χρονόμετρα για ταμπλό αγωνιστικών αυτοκινήτων. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, η διάδοση των ρολογιών χειρός έφερε τον χρονογράφο στον καρπό όλων. Ειδικά για τους οδηγούς αγώνων, έγιναν πολύτιμα εργαλεία που...